Med fegurri monnum

Thegar madur kemur hingad til Leninsk Kuznetsky, tha er ekki nog med ad madur se half druslulegur eftir langt ferdalag, heldur er timamismunurinn atta klukkustundir og thvi stundum erfitt ad na jafnvaegi a timaklukkuna.  Eg hef thad thvi til sids thegar hingad er komid, ad reyna ad thrauka ut daginn her i verksmidjunni, fa mer gott ad borda um klukkan sex og svo beint i baelid. Gerdi thad einnig i thetta skiptid, og svaf eins og saklaust ungabarn til morguns.Thetta kvold thegar eg sat ad snaedingi, tha voru natturulega fleiri gestir a restaurant Elegiu eins og gengur i theim erindagjordum. Vid naesta bord  voru t.d. eldri hjon ad halda upp a einhver timamot i sinu lifi; kampavin, rosir, rautt med matnum og fleira i theim agaeta dur. Einnig glitti I flosku af vodka mitt I ollu blomahafinu, en thad er drykkur sem alltaf er a bordum hvort sem tilefnid er stort eda litid. Stundum jafnvel an tilefnis. Vid eitt bordid sat svo sex manna gruppa, sem virtist hafa thad eitt ad markmidi ad drekka nogu mikid af vodka a sem skemmstum tima. Eins og titt er um folk sem stundar slikt, tha gerdust their fljott nokkud olvadir, foru ad hafa hatt og vildu blanda gedi vid hina gestina an thess ad einhver serstok eftirspurn vaeri eftir thvi. Thar sem eg er ekki af kyni kvenna, fekk eg ad vera til frids til ad byrja med. Thegar hins vegar konurnar letu oliklega, tha vard eg af einhverjum oskiljanlegum astaedum fyrir valinu sem heppilegur felagsskapur.Eg by vid tha lukku thegar eg er a restaurant Elegiu ad thjonustustulkurnar halda yfir mer eins konar verndarhendi. Um leid og einhver gerir sig liklegan til ad onada mig eru thaer komnar og utskyra ad eg se Islendingur, skilji ekkert og se med ollu vonlaus felagsskapur. Yfirleitt virkar thetta agaetlega, en tho ekki i thetta skiptid. Ekki var nokkru tauti vid foringja hopsins komid, og ad endingu tok eg tha akvordun (i fullu samradi vid thjonustustulkurnar) ad setjast til bords med monnunum. Eg var buinn ad snaeda, greida reikninginn og var ad drekka kaffi svo ekki var thad svo sem mikil fyrirhofn. Ad sjalfsogdu vard eg ad drekka med theim tvo eda thrju vodkastaup. Samraedurnar foru fram a ensku, en thar sem kunnatta foringjans I hopnum einskordadist vid ad geta kallad mig godan vin sinn og ad eg vaeri fallegur vard umraeduefnid fljott uppurid. Ad visu skal thess getid ad eg reyndi ad draga eins mikid a langinn og mer frekast var unnt thann hlutann sem snerist um fegurd mina, en jafnvel hun a ser sin takmork. Thad kom mer nokkud spanskt fyrir sjonir eda heyrnir, ad i hvert skipti sem felagar mannsins aetludu ad blanda ser i umraedurnar oskradi hann a tha, svo their steinthognudu. Fannst mer thetta nokkud hvimleitt, enda snerist umraedan adallega um fegurd mina, og thvi half dapurlegt ad fa ekki ad heyra fleiri sjonarmid en ad hun vaeri mjog mikil mikil. Lauk svo malinu med thvi ad eg kvaddi og for.Thad var thvi nokkud threyttur madur sem for I rumid thetta kvoldid, en fullur sjalfstrausts vitandi thad ad fegurri madur vaeri vart til.

Athugasemdir

[Berglind Steinsdóttir, 26.10.2007 kl. 23:04]

Fliss, og meira af svo góðu, takk.

[Ásgerður (IP-tala skráð) 31.10.2007 kl. 14:58]

heheh! Ég held að ég hafi hitt sama mann fyrir utan þinghúsið í Moskvu þegar námuverkamenn mótmæltu því að hafa ekki fengið greidd laun í meira en hálft ár. Þessi ágæti maður talaði einmitt um hvað ég væri falleg ... og síðan kunni hann ekkert fleira á ensku! Ég svaraði með eina orðinu sem ég kunni á rússnesku þá; takk! Þegar túlkurinn minn kom vildi maðurinn líka koma því til skila að ég hefði falleg augu svo ekki varð umræðuefnið víðara þótt skipt væri yfir í móðurmál hans. ... Kannski var hann að reyna að bæta því við þegar hann talaði við þig en fann ekki réttu orðin ... og öskraði þess vegna á félagana!

... en pottþétt sami maður!