Lækkun matarskattsins!

Sá í Kastljósinu í gær viðtal við þau Árna fjármálaráðherra og Ernu Hauksdóttur. Skiljanlegt að Ernu hafi ekki liðið beint vel þegar verið var að ræða um að veitingahús hefðu ekki lækkað prísana á veitingunum til samræmis við lækkun vasksins þann 1. mars s.l. Ekki leið henni betur þegar fjármálaráðherra sagði beinlínis að hann treysti ekki vertum þessa lands til að höndla frekari skattalækkanir til hagsbóta fyrir neytendur.

Í þessu máli skiptir líðan Ernu s.s. ekki stóru máli, en gott að sjá að hún skammaðist sín fyrir umbjóðendur sína sem eru að hirða og stinga í eigin vasa hluta þeirra lækkana sem áttu að renna til okkar neytenda. Það þýðir væntanlega að þeir hafi svikist aftan að öðrum í ferðaþjónustugeiranum og hún er í forsvari fyrir.

Nú hefur sá orðrómur lengi loðað við veitingahús að eigendur þeirra skili ekki til ríkisins þeim sköttum sem þeim ber, að starfólk veitingahúsa fái greitt undir borðið og sé því heldur ekki skilað réttum skatttekjum af vinnu þess fólks og réttindi þess þá líka skert, s.s. tryggingar, bótaréttur, lífeyrisréttindi o.s.frv.

Ekki ætla ég að fullyrða neitt um það, en sagt hefur verið að þar sem sé reykur, sé líka eldur. Á hinn bóginn er það mjög undarlegt að þegar ráðist er í skattalækkanir sem þessar, að það sé falið fjölmiðlum og almannasamtökum að fylgjast með að lækkanirnar skili sér. Auðvitað hefði fjármálaráðuneytið átt að fylgjast með hvernig lækkanirnar skila sér frekar en slíkir aðilar. Að sjálfsögðu er ríkisvaldið með tæki og tól til að fylgjast með. Skatturinn, tollurinn, hagstofan o.fl. stofnanir eru á vegum ríkisvaldsins og ættu því að vera hæg heimatökin að fylgjast með því hvort lækkanirnar skili sér eða ekki.

Í stað þess að velta ábyrgðinni algerlega yfir á samtök neytenda og launafólks, hefði fjármálaráðuneytið frekar átt að vinna með þessum samtökum að eftirliti og eftirfylgni á markvissan hátt alveg  frá upphafi.

Það er ekki trúverðugt að koma í fjölmiðla og vera bara sorrý og leiður yfir að ekki hafi tekist vel til, þegar það var vitað mál að einhverjir aðilar myndu reyna að taka til sín það sem þeim ekki ber.

Í þessu máli sem mörgum öðrum hefði verið betra að byrgja brunninn áður en barnið féll ofan í.